بحران آب/جنگ آب در راه است، آبهای جهان در حال نابودی است، تنها راه نجات صرفه جوئی است.
گرچه مردم فکر میکنند که حجم آبهای کره زمین ثابت و در یک گردش منظم،بخار شده، به جو
می رود و دوباره به صورت باران به زمین بر میگردد.
اما تبدیل آب، به گیاهان از قبیل جنگلها،مراتع،باغات، میوه ها، جو،گندم،ذرت،برنج،حبوبات،چوب،
مبل، کاه،کاغذ،کتاب، کارتن، حتی انسان ها و حیوانات همگی، یک روزی آب بوده اند.
وَاللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّهٍ مِن مَّاء و خداوند همه موجودات را از آب آفرید.
این موضوع توسط دانشمندی انگلیسی مورد آزمایش قرار گرفت او
درختچه ای بوزن ۲/۵ کیلو گرم را در خاک بشکه ای قرار داد.
سالها بعد وقتیکه درخت بزرگ شد.
آن را از خاک بشکه بیرون آورد. وزن کرد، درخت ۹۰ کیلو شده بود.
خاک بشکه را هم وزن کزد. اما خاک بشکه تنها ۵۰ گرم کم شده بود.
او نتیجه گرفت که تمام ۸۷/۵ کیلو گرم وزن اضافه شده درخت، از آب بوجود آمده است.
گرم شدن کره زمین توسط ماشینها و کارخانجات نیز باعث کاهش بارندگی
و خشک شدن چشمه ها قناتها و پائین 
رفتن آب چاهها گردیده است.
روزانه بیش از ۱۰۰ میلیون بشکه آب به چاههای نفت تزریق میشود تا نفت چاهها بالا آمده و قابل دسترس باشند.
از این رو کارشناسان پیش بینی میکنند که قحطی آب در پیش و جنگهای آینده، جنگ بر سر آب خواهد بود.
بنابراین اکیداً توصیه میشود برای نجات جان خود هم که شده در مصرف آب صرفه جوئی بعمل آید .
شاید تا کنون دقت نکرده باشید که مبلهای چوبی که روی آن مینشینیم، کتاب ، کاغذ، کارتنهائی را که دور میریزیم.
و یا آتش میزنیم، اینها همگی یک روزی آب بوده اند.
برخی از محققان معتقدند که بخشی از آبهائی کره زمین که بخار شده و بخاطر گرمای زمین نتوانسته باز زمین برگردد.
روزی این آبها به زمین باز خواهند گشت و سیل عظیمی بوجود خواهند آورد.که ویرانگر خواهد بود.
شاید این نظریه ابتدا قابل درک نباشد.
اما از آنجا که مدتها پیش، بارانی سیل آسا و بیسابقه بخش وسیعی از مناطق اعیان نشین قاهره را زیر آب برد.
و یا در مشهد ظرف ۱ ساعت به اندازه ۲ سال باران بارید.تحقق این نظریه دور از انتظار نیست.
اما چنانچه این اتفاق هم بیفتد، باز هم نمیتواند جای خالی آبهای مصرف شده را پر کند.
آمریکائیها از سالها پیش بفکر جاره جوئی برآمده
کارخانه بزرگ تصفیه فاضلاب که بتواند آب یک
کلانشهر را تامین کند بطور آزمایشی ساخته اند.
آنها آب فاضلاب را پس از عبور از فیلترهائی که
۲۰۰ تار نخ آنها به اندازه یک تار مو می باشد.به آب آشامیدنی تبدیل کردند. آب حاصل فاقد هر
گونه املاح و مزه بود که برای افزودن املاح به آن، آب را در دامنه کوهسار در جوئی بطول ۲۰
کیلومتر عبور دادند. تا املاح مورد نیاز را جذب نموده و به آب آشامیدنی تبدیل شود.
به امید اینکه از خواب غفلت بیدار و در مصرف آب نهایت صرفه جوئی را بنمائیم.
متاسفانه مصرف آب در کشور ما ۲/۵ برابر متوسط جهانی است.
