معیار برتری انسان،ایمان به خدا،روز قیامت و عمل صالح است. و نه ادعـــــــا.
زیرا هر کسی فکر میکند خودش بر حق است و دیگران بر باطل.
قرآن کریم می فرماید.
کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ (مؤمنون ۵۳)
هر حزب و گروه و مسلکی از اعمال خویش راضی و خوشحال است،
و می پندارد که اعمالش بهترین و درست ترین است.
وَقَالُواْ لَن یَدْخُلَ الْجَنَّهَ إِلاَّ مَن کَانَ هُوداً أَوْ نَصَارَى تِلْکَ أَمَانِیُّهُمْ قُلْ هَاتُواْ بُرْهَانَکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ (بقره ۱۱۱).
و گفتند کسی وارد بهشت نمی شود مگر اینکه یهودی و یا نصاری باشد،
این آرزوی شماست، بگو دلیل و گواه بیاورید اگر راست میگوئید.
وَ قَالَتِ الْیَهُودُ لَیْسَتِ النَّصَارَى عَلَى شَیْ‌ءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَى لَیْسَتِ الْیَهُودُ عَلَى شَیْ‌ءٍ (بقره ۱۱۳).
یهودیان گفتند: «مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند و به بهشت نمی روند»، و مسیحیان
نیز گفتند: «یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند) و از بهشت نصیبی ندارند».
وَقَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَّعْدُودَهً (بقره ۸۰)
یهود گفتند ما به جهنم نمی رویم مگر مدت ۴۰ روز که پدرانمان گوساله پرستیدند.
وَقَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَى نَحْنُ أَبْنَاء اللّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ (مائده ۱۸)
یهود و نصاری گفتند ما فرزندان خدا و دوستان خدا هستیم.
در صدر اسلام، مسلمانان، یهود و نصاری با هم بحث و جدل میکردند
و هر کدام مدعی بودند که فقط ما به بهشت میرویم،و دیگری در بهشت جایگاهی ندارد.
وحی نازل شد.
لَّیْسَ بِأَمَانِیِّکُمْ وَلا أَمَانِیِّ أَهْلِ الْکِتَابِ مَن یَعْمَلْ سُوءاً یُجْزَ بِهِ وَلاَ یَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِیّاً وَلاَ نَصِیراً (نساء ۱۲۳)
چنان نیست که شما مسلمانان می پندارید و نه آنچنانکه اهل کتاب می پندارند، این
آرزوی شماست، هرکس عمل ناشایست انجام دهد مجازات میشود.
عمل ناشایست:
پسر و زن نوح و زن لوط را علیرغم ارتباط و همنشینی
با پیامبران الهی، در زمره گمراهان قرار داد.
و برعکس آسیه زن فرعون علیرغم همنشینی با فرعون و خوردن لقمه حرام ،
از نجات یافتگانی است که قرآن در باره او و همسران پیامبران میفرماید:
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَهَ نُوحٍ وَ امْرَأَهَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ
فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَ قِیلَ ادْخُلاَ النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ (تحریم ۱۰).
خداوند برای کسانی که کافر شده‌اند به همسر نوح و همسر لوط مثَل زده است،
آن دو تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولی به آن دو خیانت کردند
و ارتباط با این دو (پیامبر) سودی به حالشان (در برابر عذاب الهی) نداشت،
و به آنها گفته شد: وارد آتش شوید همراه کسانی که وارد می‌شوند.
وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ آمَنُوا امْرَأَهَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّهِ
وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ (۱۱تحریم).
و خداوند برای مؤمنان، به همسر فرعون مثَل زده است، در آن هنگام که گفت:
پروردگارا ! خانه‌ای برای من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او
نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایی بخش. از نجات یافتگان شد.
خدعه و نیرنگ:
یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ مَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ (بقره ۹)
کسانیکه که با خدا و مؤمنین خدعه و نیرنگ میورزند، سر کسی کلاه نگذاشته اند
مگر سر خودشان.
عمل صالح:
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هَادُوا وَ النَّصَارَى وَ الصَّابِئِینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ
وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (بقره ۶۲)
کسانیکه ایمان آورده‌اند، و یهود و مسیحیان و صابئان ،هر کس به خدا و
روز رستاخیز ایمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان
مسلم است؛ و هیچ‌گونه ترس و اندوهی برای آنها نیست.
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ هَادُوا وَ الصَّابِئُونَ وَ النَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ
وَ عَمِلَ صَالِحاً فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لاَ هُمْ یَحْزَنُونَ (مائده ۶۹).
آنها که ایمان آورده‌اند، و یهود و صابئان و مسیحیان، هرکس که به خداوند و
روز قیامت، ایمان بیاورند، و عمل صالح انجام دهند، نه ترسی بر آنهاست،
و نه غمگین خواهند شد.
یعنی هر کس از هر قشر و گروه و جناحی عمل خلاف انجام دهد مجازات میشود
و هر کس از هر قشر و گروهی عمل نیک انجام دهد پاداش آنرا می بیند
و پاداش آن در قیامت بهشت است.
